Het vervolg op no logo
-Artikel opgepikt van NRCnext.nl. Het mooiste vind ik eigenlijk de zin: "It's the economy, stupid!" Klinkt mooi, is kort en is een waarheid als spreekwoordelijke dutch cow.-
Naomi Klein noemt dit rampkapitalisme
Door privésoldaten duren oorlogen langer Door Maartje Somers
Rotterdam. Naomi Klein kritiseert de inzet van particuliere legertjes in haar nieuwste boek. Voor sommige bedrijven is oorlog core business geworden.
Voor bedrijven als Blackwater (huurlingen) en Halliburton (olie-industrie) is de oorlog in Irak core business, schrijft de Canadese onderzoeksjournaliste en activiste Naomi Klein in haar pas verschenen boek The Shock Doctrine. Ze rekent daarin af met het idee dat vrije markt en democratie hand in hand gaan. Volgens Klein heeft de regering Bush in de nadagen van de aanslagen van 9/11 de oorlogvoering – defensie, hulpverlening, reconstructie en niet te vergeten beveiliging – volledig uitbesteed. De huurlingenbranche alleen al heeft volgens schattingen inmiddels een jaarlijkse omzet van 3 miljard euro. Deze ‘security bubble’ drijft op de permanente geweldsdreiging van de War on Terror en is volgens Klein in omvang Hollywood en de muziekindustrie al voorbijgestreefd.
Klein laat in haar boek zien hoe groot de verwevenheid is van de topmanagers van dergelijke veiligheidsbedrijven met de ministers uit de regering van Bush en andere overheidsdienaren, met als smeermiddel de rechtse denktanks. Ze rekent bijvoorbeeld na hoeveel vicepresident Cheney en oud-minister van Defensie Rumsfeld hebben verdiend aan hun aandelen in respectievelijk Halliburton (waar Cheney jarenlang de topman was) en Gilead (het biotechbedrijf dat het vaccin tegen vogelgriep maakt en waar Rumsfeld vier jaar president-commissaris was).
Het ‘Rampkapitalisme’, Kleins definitie voor het militair-industrieel complex, dat volgens haar inmiddels dus ook de wederopbouw- en de beveiligingsindustrie omvat, heeft van Amerika een corporatist state gemaakt, stelt ze. De politieke en de economische elite zijn er gefuseerd, voor de betrokkenen een win-winsituatie die vergaande consequenties heeft. Voor corporatist states is het verspreiden en bestrijden van chaos, een perpetuum mobile van gewelddadige vernietiging en reconstructie, een lucratieve bezigheid. „Rampkapitalisten bidden om crisis zoals een boer om regen”, schrijft ze.
Dat het democratisch project in Irak mislukte, is volgens Klein daarom geen wonder. Het was niet bedoeld als democratisch, maar als economisch project, met vrijheid niet zozeer voor Irakese burgers alswel voor buitenlandse investeerders. Een nieuwe oliewet in Irak, in februari van dit jaar te midden van het geweld onopvallend door het ‘parlement’ geloodst, gaf het beheer over de olievoorraad bijvoorbeeld niet aan de Irakese regering maar aan ‘een commissie van externe en interne experts’. Economisch gezien, stelt Klein, is de oorlog dus niet uit de hand gelopen. Integendeel, die oliewet garandeert dat de buit in de juiste richting blijft stromen, ook als het Amerikaanse leger zich terugtrekt.
Anders dan veel andere commentatoren vraagt Klein zich dus niet af wat er misging in Irak. In plaats daarvan onderzoekt ze wie er baat heeft bij de huidige situatie. Haar antwoorden zijn provocerend. Waarom lijkt het ondenkbaar dat het geweld in Irak (of Israël) ooit nog eindigt? Hoe komt het dat de oorlogen van tegenwoordig het karakter hebben van gewelddadige patstellingen? It’s the economy, stupid!
Naomi Klein werd begin 2000 wereldberoemd met No Logo, een boek over de dictatuur van grote merken als Nike en McDonald’s. The Shock Doctrine, waaraan ze vier jaar werkte, laat zich lezen als een inktzwarte alternatieve economische geschiedenis van de laatste vijfendertig jaar. Van de staatsgreep in Chili in 1973 tot de wederopbouw van New Orleans na de orkaan Katrina, telkens profiteerde het grootkapitaal volgens Klein buitenproportioneel van chaos. Soms, zoals bij de Aziëcrisis in 1999, werd volgens haar zelfs bewust op chaos aangestuurd. Waar rampkapitalisten aan het roer staan, stelt Klein, gelden failed states als geslaagde ondernemingen.
Naomi Klein: The Shock Doctrine. The Rise of Disaster Capitalism. 558 blz. euro 16,–. De Nederlandse vertaling (De shockdoctrine) verschijnt begin oktober. Naomi Klein geeft een lezing op 11 oktober (20u30) in Felix Meritis, Amsterdam. Inl. (020) 623 13 11 of receptie@felix.meritis.nl Bekijk de documentaire Why we fight over het Amerikaanse militair-industrieel complex van Eugene Jarecki op http://www.youtube.com/watch?v=-xYeuzG24mo
Naomi Klein noemt dit rampkapitalisme
Door privésoldaten duren oorlogen langer Door Maartje Somers
Rotterdam. Naomi Klein kritiseert de inzet van particuliere legertjes in haar nieuwste boek. Voor sommige bedrijven is oorlog core business geworden.
Voor bedrijven als Blackwater (huurlingen) en Halliburton (olie-industrie) is de oorlog in Irak core business, schrijft de Canadese onderzoeksjournaliste en activiste Naomi Klein in haar pas verschenen boek The Shock Doctrine. Ze rekent daarin af met het idee dat vrije markt en democratie hand in hand gaan. Volgens Klein heeft de regering Bush in de nadagen van de aanslagen van 9/11 de oorlogvoering – defensie, hulpverlening, reconstructie en niet te vergeten beveiliging – volledig uitbesteed. De huurlingenbranche alleen al heeft volgens schattingen inmiddels een jaarlijkse omzet van 3 miljard euro. Deze ‘security bubble’ drijft op de permanente geweldsdreiging van de War on Terror en is volgens Klein in omvang Hollywood en de muziekindustrie al voorbijgestreefd.
Klein laat in haar boek zien hoe groot de verwevenheid is van de topmanagers van dergelijke veiligheidsbedrijven met de ministers uit de regering van Bush en andere overheidsdienaren, met als smeermiddel de rechtse denktanks. Ze rekent bijvoorbeeld na hoeveel vicepresident Cheney en oud-minister van Defensie Rumsfeld hebben verdiend aan hun aandelen in respectievelijk Halliburton (waar Cheney jarenlang de topman was) en Gilead (het biotechbedrijf dat het vaccin tegen vogelgriep maakt en waar Rumsfeld vier jaar president-commissaris was).
Het ‘Rampkapitalisme’, Kleins definitie voor het militair-industrieel complex, dat volgens haar inmiddels dus ook de wederopbouw- en de beveiligingsindustrie omvat, heeft van Amerika een corporatist state gemaakt, stelt ze. De politieke en de economische elite zijn er gefuseerd, voor de betrokkenen een win-winsituatie die vergaande consequenties heeft. Voor corporatist states is het verspreiden en bestrijden van chaos, een perpetuum mobile van gewelddadige vernietiging en reconstructie, een lucratieve bezigheid. „Rampkapitalisten bidden om crisis zoals een boer om regen”, schrijft ze.
Dat het democratisch project in Irak mislukte, is volgens Klein daarom geen wonder. Het was niet bedoeld als democratisch, maar als economisch project, met vrijheid niet zozeer voor Irakese burgers alswel voor buitenlandse investeerders. Een nieuwe oliewet in Irak, in februari van dit jaar te midden van het geweld onopvallend door het ‘parlement’ geloodst, gaf het beheer over de olievoorraad bijvoorbeeld niet aan de Irakese regering maar aan ‘een commissie van externe en interne experts’. Economisch gezien, stelt Klein, is de oorlog dus niet uit de hand gelopen. Integendeel, die oliewet garandeert dat de buit in de juiste richting blijft stromen, ook als het Amerikaanse leger zich terugtrekt.
Anders dan veel andere commentatoren vraagt Klein zich dus niet af wat er misging in Irak. In plaats daarvan onderzoekt ze wie er baat heeft bij de huidige situatie. Haar antwoorden zijn provocerend. Waarom lijkt het ondenkbaar dat het geweld in Irak (of Israël) ooit nog eindigt? Hoe komt het dat de oorlogen van tegenwoordig het karakter hebben van gewelddadige patstellingen? It’s the economy, stupid!
Naomi Klein werd begin 2000 wereldberoemd met No Logo, een boek over de dictatuur van grote merken als Nike en McDonald’s. The Shock Doctrine, waaraan ze vier jaar werkte, laat zich lezen als een inktzwarte alternatieve economische geschiedenis van de laatste vijfendertig jaar. Van de staatsgreep in Chili in 1973 tot de wederopbouw van New Orleans na de orkaan Katrina, telkens profiteerde het grootkapitaal volgens Klein buitenproportioneel van chaos. Soms, zoals bij de Aziëcrisis in 1999, werd volgens haar zelfs bewust op chaos aangestuurd. Waar rampkapitalisten aan het roer staan, stelt Klein, gelden failed states als geslaagde ondernemingen.
Naomi Klein: The Shock Doctrine. The Rise of Disaster Capitalism. 558 blz. euro 16,–. De Nederlandse vertaling (De shockdoctrine) verschijnt begin oktober. Naomi Klein geeft een lezing op 11 oktober (20u30) in Felix Meritis, Amsterdam. Inl. (020) 623 13 11 of receptie@felix.meritis.nl Bekijk de documentaire Why we fight over het Amerikaanse militair-industrieel complex van Eugene Jarecki op http://www.youtube.com/watch?v=-xYeuzG24mo
posted by Benster @ 12:20 pm
0 Comments:
Post a Comment
<< Home